ساختمان ‎سازی معمولاً نیازمند اجرای زیرساخت های عمیق زیر زمینی است.

از این ‎رو ساختمان‎ های بلند معمولاً با گودبرداری ‎های عمیق احداث می‎‎ شوند.

ساختمان های بلند با تعداد طبقات منفی و گودبرداری ‎های عمیق، تونل‌‎ها و سازه ‎های دفنی، عموماً به دلیل برخورد با سفره‎ های آب موضعی و زیرزمینی و مجاورت با خاک‌‎های بعضاً نیمه اشباع و اشباع و یا شرایط شیمیایی مهاجم، همواره در معرض آسیب‌‎های جدی هستند.

این صدمات ناشی از تراوش آب به داخل سازه، نشست و تخریب فونداسیون ‎ها و اسکلت سازه، خوردگی فولاد و بتن در اثر وجود سولفات یا کلر و حتی پدیده کربناسیون، قرار دارند.

استفاده از ورق های ژئوممبران به منظور ایزولاسیون فونداسیون و گود های ساختمانی یک تکنولوژی ایمن و پیشرفته برای محافظت سازه ها در مقابل این اثرات مخرب می باشد.

پارامترهای مهم آیین‌نامه BS 8102 در طراحی سیستم زهکشی و انتخاب روش مناسب آب‌بندی

-نوع و کاربری سازه زیرزمینی.
-مدت‌زمان بهره‌برداری.
-دبی آب ورودی به گود.
-برخورد با سفره آب موضعی و یا سفره آب زیرزمینی.
-سطح آب زیرزمینی.
-ویژگی جنس خاک و ضرایب نفوذپذیری آن.

لایه ها در سیستم ایزولاسیون به طور کلی شامل موارد زیر هستند:

*ایزولاسیون کف گودساختمانی

-بتن مگر.
-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-ژئوممبران PVC ,و یا LLDPE.
-ژئودرین.
-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-بتن محافظ..
-کنترل و تعمیر سیستم ایزولاسیون بعد از هر 100 متر مربع نصب باید صورت بگیرد.
-سطح کف باید به وسیله واتر استاپ از دیوارها جدا شود.

*سطح عمودی (دیوار) گودساختمانی

-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-ژئوممبران pvc – 2 میلی متر یا 1.5 میلی متر.
-ژئودرین.
-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-لایه محافظ (بلوک های بتنی).
-خاکریزی پشتی دیوارها.