ساختمان سازی معمولاً نیازمند اجرای زیرساخت های عمیق زیر زمینی است.
از این رو ساختمان های بلند معمولاً با گودبرداری های عمیق احداث می شوند.
ساختمان های بلند با تعداد طبقات منفی و گودبرداری های عمیق، تونلها و سازه های دفنی، عموماً به دلیل برخورد با سفره های آب موضعی و زیرزمینی و مجاورت با خاکهای بعضاً نیمه اشباع و اشباع و یا شرایط شیمیایی مهاجم، همواره در معرض آسیبهای جدی هستند.
این صدمات ناشی از تراوش آب به داخل سازه، نشست و تخریب فونداسیون ها و اسکلت سازه، خوردگی فولاد و بتن در اثر وجود سولفات یا کلر و حتی پدیده کربناسیون، قرار دارند.
استفاده از ورق های ژئوممبران به منظور ایزولاسیون فونداسیون و گود های ساختمانی یک تکنولوژی ایمن و پیشرفته برای محافظت سازه ها در مقابل این اثرات مخرب می باشد.
پارامترهای مهم آیین‌نامه BS 8102 در طراحی سیستم زهکشی و انتخاب روش مناسب آب‌بندی
-نوع و کاربری سازه زیرزمینی.
-مدت‌زمان بهره‌برداری.
-دبی آب ورودی به گود.
-برخورد با سفره آب موضعی و یا سفره آب زیرزمینی.
-سطح آب زیرزمینی.
-ویژگی جنس خاک و ضرایب نفوذپذیری آن.
لایه ها در سیستم ایزولاسیون به طور کلی شامل موارد زیر هستند:
*ایزولاسیون کف گودساختمانی
-بتن مگر.
-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-ژئوممبران PVC ,و یا LLDPE.
-ژئودرین.
-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-بتن محافظ..
-کنترل و تعمیر سیستم ایزولاسیون بعد از هر 100 متر مربع نصب باید صورت بگیرد.
-سطح کف باید به وسیله واتر استاپ از دیوارها جدا شود.
*سطح عمودی (دیوار) گودساختمانی
-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-ژئوممبران pvc – 2 میلی متر یا 1.5 میلی متر.
-ژئودرین.
-ژئوتکستایل 500 گرم بر متر مربع.
-لایه محافظ (بلوک های بتنی).
-خاکریزی پشتی دیوارها.
