انواع دیوار سبز (باغ عمودی)

-طبقه‌بندی دیوارهای سبز

طبقه بندی دیوارسبز براساس انواع پوشش رشد انجام می شود.

1-پوشش نرم دیوارسبز.

2-پوشش حصیر شکل دیوارسبز.

3-پوشش ساختاری دیوارسبز.

-پوشش نرم دیوارسبز

دیوارهای سبز دارای پوشش نرم سیستم‌های نوع «خاک درون تاقچه» یا «خاک درون کیف» دارند.

سیستم‌های دارای پوشش نرم بسته‌های خاک خود را در کیف یا مکانی مانند تاقچه دارند و سپس بر روی دیوار نصب می‌شوند.

لازم است که پوشش این سیستم‌ها حداقل یکبار در سال در مکان‌های خارجی و بطور تقریبی دو بار در سال در مکان‌های داخلی تعویض شود.

سیستم‌های خاک نرم برای مناطق دارای فعالیت لرزشی مناسب نیستند.

سیستم‌های دارای خاک نرم نباید در مناطقی که رفت‌وآمد عمومی زیادی وجود دارد استفاده شوند.

در طی زمان کم کم خاک خاصیت خود را از دست می‌دهد.

بطور مهم‌تر، چون این سیستم‌ها می‌توانند به راحتی بوسیله باد حاصل از باران یا بادهای سنگین از بین بروند، این سیستم‌ها را نباید در کاربردهایی بیش از ۸ فوت ارتفاع استفاده کرد.

سیستم‌هایی در آسیا وجود دارند که با استفاده از سیستم‌های سایه‌افکنی برای نگهداشتن پوشش در سیستم دیوار سبز حتی زمانی که گدازش خاک تحت بار لرزشی اتفاق می‌افتد.

مشکل فرسایش پوشش نرم را حل می‌کنند.

بار لرزشی باعث افتادن گیاهان دیوارسبز می گردد،بنابراین باید گیاهان مهارشوند.

سیستم‌های دارای خاک نرم بدون سیستم‌های فرسایش پوشش فیزیکی بهترین گزینه برای باغبان خانه است.

جایی که کاشت مجدد از یک فصل تا فصل دیگ یا سال به سال مطلوب است.

سیستم‌های خاک نرم با سیستم‌های فرسایش پوشش فیزیکی برای تمام کاربردهای مربوط به دیوار سبز مناسب هستند.

-پوشش حصیری دیوارسبز

بیشتر سیستم‌های حصیری می‌توانند از فیبر الیافی یا حصیرها باشند.

پوشش حصیری به نسبت لاغر و در چندین لایه است و به این طریق نمی‌توانند سیستم‌های ریشه لرزان گیاهان بالغ را برای بیش از سه تا پنج سال قبل از اینکه ریشه‌های حصیر را بپوشانند و آب نتواند بطور مناسب از حصیرها بگذرد.

روش اصلاح این سیستم‌ها جابجا کردن قطعات بزرگ سیستم در طی زمان با برش حصیر بیرون از دیوار و جابه‌جا کردن آن با حصیر جدید است.

این روند مطابق با ساختارهای ریشه گیاهان همسایه بر روی دیوار است و غالباً در روند اصلاح بسیاری از گیاهان جانبی را از بین می‌برد.

بهترین کاربرد این سیستم‌ها در قسمت داخلی ساختمان دارند.

بهترین انتخاب برای نواحی دارای فعالیت لرزشی کم با گیاهان کوچک که رشد نمی‌کنند، هستند.

-توجه داشته باشید

سیستم‌های حصیری بطور خاص از لحاظ آب غیرمؤثر هستند.

غالباً به دلیل باریک بودن و عدم توانایی در نگه‌داشتن آب و فراهم کردن حائلی در برابر ریشه‌های گیاه به آبیاری مداوم نیاز دارند.

این خاصیت غیرمؤثر بودن سبب می‌شود که این سیستم‌ها، سیستم چرخش مجدد آب را در خود داشته باشند که این خود هزینه‌ای اضافی دارد.

پوشش حصیری برای نصب‌های کم ارتفاع‌تر از ۸ فوت بکار برده می شود.

-پوشش ساختاری دیوارسبز

پوشش‌های ساختاری قطعاتی نه نرم و نه حصیری هستند.

اما بهترین مشخصه‌های هر دو را در خود دارند که می‌توانند در اندازه‌ها، شکل‌ها و ضخامت‌های مختلف تولید شوند.

عمرمفید این پوشش‌ها این است که برای ۱۰ تا ۱۵ سال نمی‌شکنند.

با توجه به گیاهی که برای دیوار انتخاب می‌شود می‌توان ظرفیت آب را کم وزیادو pH و EC’S مناسب گیاه دایوارشته باشند.

برای حفظ و جابجایی‌ها به راحتی کنترل شوند.

این پوشش‌ها بهترین انتخاب برای دیوار زنده در کاربردهای داخلی و خارجی هستند.

همچنین این پوشش‌ها بهترین انتخاب برای نواحی‌ای هستند که لازم است بادهای زیاد، فعالیت لرزشی یا ارتفاع‌ها در طراحی نشان داده شوند.

پوشش ساختاری به دلیل دوام طولانی مدت و کاربرد بسیار بالایی که در محیط‌های مختلف دارند بر دیگر پوشش‌ها ارجحیت دارد.

در رابطه با نصب می‌توان گفت که هزینه نصب آن‌ها بالا و هزینه حفظ آن‌ها کمتر است.

بحثی نیز در رابطه با دیوارهای زنده فعال وجود دارد.

دیوار زنده فعال هوا را از طریق برگ‌ها، ریشه‌ها و خاک گیاهان دیوار می‌گیرد.

سپس آن را به سیستم HVAC ساختمان برمی‌گرداند تا مجدداً در ساختمان بچرخد.

مشکل این سیستم این است که علی‌رغم نصب دیوار زنده هنوز لازم است تمام تجهیزات تهویه هوای استاندارد ساختمان نصب شوند.

بنابراین هزینه اضافه شده طراحی، برنامه‌ریزی و اجرای دیوارزنده فعال هنوز مورد بحث است.

با تحقیق بیشتر و استانداردهای UL برای پشتیبانی داده‌های کیفیت هوا از دیوار زنده، ممکن است تهویه هوای ساختمان‌های بوسیله گیاهان روزی امکان‌پذیر شود.

پیمایش به بالا
error: امکان کپی برداری وجود ندارد