جنس اکثر ژئوتکستایل های موجود از پلی استر یا پلی پروپیلن می باشد.
تولید لایه ژئوتکستایل براساس تعداد سوزن ها و درصد اختلاط ایلاف ها متفاوت است.
مواد پلی پروپیلنی مقاوم و بادوام بوده و از آب سبکتر می باشد (با چگالی 9٪ ).
پلی استر از لحاظ وزنی سنگین تر از آب بوده و از مشخصه های خزشی و مقاومتی عالی برخوردار بوده و با اغلب خاک ها سازگار می باشند.
–انواع ژئوتکستایل ها
1-ژئوتکستایل های پلی استری
ساخت این نوع ژئوتکستایل براساس کوبش لایه های مختلف الیاف پت یا پلی استر ایجاد می شود
سپس این شبکه فیلامنتی با عبور از دستگاه های با فندگی یا ماشین های اتصال دهنده فیلامنت یا فیبرها به هم متصل می شوند.
کاربرد ژئوتکستایل های پلی استری برای زهکشی، مهار، فرسایش و تسلیح جاده ها است.
2-ژئوتکستایل های پلی پروپیلنی
روش ساخت این مواد، رد شدن الیاف از میان یکدیگر و تشکیل فیبر می باشد.
ژئوتکستایل پلی پروپیلن از الیاف pp تولید می شوند
عملکرد اصلی فیلم های برشی معمولا در سازه های کنترل کننده رسوبات نظیر حصارهای گل و لای و تثبیت جاده ها بوده، اما در زهکشی زیر اساس و مهار فرسایش نقشی ندارد.
–کاربرد های ژئوتکستایل
-فرسایش خاک های ساحلی.
-جاده سازی.
-نقش محافظ از ورق ژئوممبران در پروژه هایی که بستری نامناسب دارند.
-تثبیت خطوط انتقال نفت و گاز.
-زهکشی وفیلتراسیون.
-راه سازی وبسترسازی.
-حایل دیوار های برشی.
-تولید کامپوزیت و لحاف بتنی.
